كاربرد ژل میكروسیلیس در ساخت بتنهای پردوام
یكی از مشكلات عمده در مورد سازه های بتنی مسئله دوام آنها در مقابل حملات شیمیائی
مانند یون كلر، سولفات و غیره در سواحل دریاها میباشد. حفاظت میلگردها همواره یكی از دغدغه های كارفرمایان پروژه ها بوده است.
امروزه توصیه اكثریت قریب به اتفاق مهندسین مشاور صنعت ساختمان استفاده از دوده سیلیسی(Silica Fume)بهمراه فوق روان كننده(Super Plasticizer)در زمان ساخت بتن میباشد . زیرا آزمایشات علمی نشان داده اند كه وجود دوده سیلیس بمیران 7% وزن سیمان در بتن به نحو چشمگیری از نفوذ یون كلر جلوگیری می كند. استفاده از دوده سیلیس بهمراه فوق روان كننده در بتن كه بصورت پودر بسیار ریز (کمتر از 1/0 میکرون) با جرم حجمی پائین 0/2Ton/M3 میباشد ، مضراتی از قبیل عدم اختلاط كامل با بتن، مشكلات انبارداری، حمل ونقل، پرت مصرف وهمچنین مشكلات زیست محیطی وخطرات بهداشتی برای پرسنل محیط كار را به همراه دارد. مسائل و مشكلات فوق الذكر و پژوهشهای متعاقب منجر به فرآوری و تولید ژل میكروسیلیس گردیده درسال 1380 در ایران عرضه گردید.
ژل میكروسیلیس درواقع همان سیستم دوده سیلیسی و فوق روان كننده بصورت خمیری شكل و آماده مصرف میباشد كه ضمن دارا بودن قابلیت افزایش مقاومتهای شیمیائی و مكانیكی بتن ، مسائل و مشكلات سیستم دو جزئی دوده سیلیسی + فوق روان كننده را هم بطور اساسی حل كرده است.
نتایج آزمایشگاهی مركز تحقیقات ساختمان و مسكن طبق استانداردASTM C 1202حاكـی از آن است كه استفاده از 7 تا 10 درصد ژل میكروسیلیس در ساختار بتن سبب كاهش مصرف آب و افزایش مقاومتهای مكانیكی بتن تا 30% میگردد. همچنین در مقایسه با تركیب میكروسیلیس وفوق روان كننده خواص و كارآئی بتن تا 10% افزایش نشان می دهد. یا بعبارت دیگر با اطمینان كامل می توان ژل میكروسیلیس را جایگزین سیستم (دوده سیلیس + فوق روان كننده ) نمود.
علاوه بر ویژگیهای بارز و مشهود فیزیكی و شیمیائی ژل میكروسیلیس، قیمت رقابتی آن(درمقایسه با میكروسیلیس و فوق روان كننده) و كاهش هزینه های سربار از جمله حمل و نقل، تخلیه، بسته بندی و پرت مصرف، این محصول را در پروژه های عظیم ملی پرمصرف و بی بدیل ساخته است.
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
